Sepehr Jousefi, oud-UAFstudent, 7 december 2011.

Gesproken column voor een kennisatelier over de participatie van vluchtelingen (7 december 2011).

De moraal van de Nederlandse arbeidsmarkt is te dualistisch om ons onderling te kunnen verbinden. Je hoort of bij de werkverslaafde karoshi-gemeenschap of maak je als een zombie deel uit van een vrijetijdsmaatschappij. Of heb je het DNA van de uitverkorenen die dwangmatig tot hun burn-out doorwerken of krijg je de volledige soevereiniteit over je dag- en nachtindeling. De tweedeling van enerzijds de economisch actieve burgers met een hedonistisch consumptierecht en anderzijds de sociaal geïsoleerde klasse levend tegen of onder de armoedegrens is noch ethisch noch maatschappelijk verantwoord.

Werkend Nederland, met of zonder God, zit te vast aan het calvinistische arbeidsethos dat de gehele werkgelegenheid domineert en relatief weinig participatieruimte overlaat aan de nieuwkomers, waaronder ondergeschoven vluchtelingen. Het heersende arbeidsethos is gefundeerd op de religieuze overtuiging dat arbeid aan mensen als straf voor de zonde is opgelegd: ‘wie niet werkt zal niet eten’. Daarentegen is een Perzisch alternatief voor een zorgloos leven: ‘Wie je tanden geeft, geeft je ook het eten, wie je een dak boven je hoofd geeft, geeft je ook een vak om te werken’. De oosterse wijsheid bleek echter in de polder-realiteit niet te werken.

Een keer in de lage landen, als je eindelijk de tirannie van de IND overleeft, hoor je tot de gelukkigen die nog een baan op de glijbaan van de ‘witte’ arbeidsmarkt moeten vinden. In deze onder de zeespiegel gelegen polder met een permanente dijkbewaking wordt je uiterst restrictief toegelaten en vervolgens zonder zwembandjes geheel aan je lot overgelaten. Kom je al met een buitenlands zwemdiploma? Laat het alsjeblieft nooit waarderen. Hier moet je tegen de ‘tsunami’ van de rechtspopulistische stroming in kunnen zwemmen. Heb je trouwens naast je traumatische ervaring enige andere relevante werkervaring? Ook nog jarenlang in AZC’s in onzekerheid gezeten? Met dat gat in je CV denk je ooit een gat in de arbeidsmarkt te kunnen vinden? Aan welke functie denk je? Alleen in Amerika kun je Hussein geheten president worden. Waarom zoek je het zo ver van huis. Bij onze zuidelijke buren waar Vlamingen en Walen als twee geloven op een kussen slapen, wordt België wakker door een migrantenzoon met zijn Italiaanse voor- en achternaam op het bordes in Brussel. Maar hier binnen onze eigen grenzen moet je anoniem solliciteren. De SER-voorzitter Rinnooy Kan pleitte voor zulke experimenten. Nu de Katholieke kerken leeglopen, heb ik een ander voorstel. Laten we mensen met de verkeerde huidskleur achter het luikje van de donkere biechthokjes onzichtbaar solliciteren.

Ik had geen parlementaire commissie nodig om te beseffen dat het autochtone integratiebeleid mislukt is. Men dacht te vaak dat werkloos met boerenkool en worst thuis laten zitten de enige manier was om het thuisgevoel te forceren. Samenleven zonder de werkgelegenheid samen te delen, bleek een Pinokkio-illusie. Als je de arbeid heilig verklaart, durft men er niet aan te komen. Waar de Rijn en de Maas eeuwig stromen zijn de betaalde baantjes voor sommige zieltjes ongrijpbaar als glibberige modderpaadjes.

De arbeidsparticipatie is een voorrangsweg naar een gelijkwaardig burgerschap. Werk betekent erbij horen, nuttig zijn, aan je morele plicht voldoen en jezelf ontplooien. Werk doet goed aan je welbevinden. Dat helpt vluchtelingen hun pijn en heimwee te verwerken. Werkende vluchtelingen, als je ze tenminste kunt vinden, voelen zich veiliger en identificeren zich eerder met de Hollandse waarden.

Sepehr! Wat zit je nou bekrompen de vluchtelingen collectief een slachtofferrol aan te meten. Nu je het Nederlandse vingerwijs-gedrag en de klaagcultuur volwaardig hebt overgenomen, ben je volledig en evident ingeburgerd.

Kennisatelier Participatie van vluchtelingen - Nicis Institute

NICIS Institute. Veel vluchtelingen zijn goed opgeleid. Hun potentieel is groot, maar hoe boren we dit aan? Uit het SCP-rapport ‘Vluchtelingengroepen in Nederland’ bleek eerder dit jaar dat de participatie van vluchtelingen achterblijft bij die van andere Nederlanders. Nu budgetten voor inburgering en re-integratie steeds krapper worden, is het een ware uitdaging om de participatie van vluchtelingen te vergroten. 

Tijdens het Kennisatelier Participatie van vluchtelingen zullen we nieuwe wegen verkennen om de positie van vluchtelingen te verbeteren. Dit doen we met medewerking van het SCP, Vluchtelingenwerk Nederland, Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF, Regioplan en de Gemeente Amersfoort. Een van de sprekers is Alexander Rinnooy Kan, voorzitter van de Sociaal Economische Raad (SER). 

Gedurende het kennisatelier komen de volgende vragen aan de orde:

Welke mogelijkheden hebben beleidsmakers en professionals om binnen het huidige beleid de maatschappelijke positie van vluchtelingen te versterken?

Welke best practices zijn er?

Welke rol kunnen maatschappelijke organisaties, vluchtelingenorganisaties en bedrijfsleven spelen in het vergroten van de participatie van vluchtelingen?


Naast een plenaire zitting met interessante sprekers en debat, heeft u de mogelijkheid om in een van de workshops dieper in te gaan op een specifiek thema; beleid, werkgelegenheid of gezondheid.

Programma

13.00 – 13.30 Inloop 
13.30 – 13.35 Introductie dagvoorzitter Pieter Hilhorst

13.35 – 13.45 Opening door Lucas Bolsius, burgemeester van Amersfoort 
13.45 – 13.55 Sepehr Joussefi, voormalig UAF Student 

column 
13.55 – 14.15 Jaco Dagevos, SCP

Presentatie ’Vluchtelingengroepen in Nederland’ 
14.15 – 14.35 Alexander Rinnooy Kan, voorzitter SER

Over ontwikkelingen op de arbeidsmarkt en de noodzaak al het beschikbare talent in ons land te benutten

14.35 – 15.00 Vraaggesprek met vluchtelingenorganisaties over de bevindingen in het SCP-rapport

15.00 - 15.15 Pauze

15.15 – 16.30 Workshops

- Beleid

- Werkgelegenheid

- Gezondheid

16.30 – 17.00 Opbrengsten o.l.v. dagvoorzitter Pieter Hilhorst 
17.00 Afsluiting 
17.00 – 18.00 Borrel 

Praktische informatie
Datum: 

Woensdag 7 december 2011 
Locatie: 

Stadhuisplein 7, Amersfoort 
Doelgroep: